پاره کار
لغت‌نامه دهخدا
پاره کار. [ رَ / رِ ] (ص مرکب ) محبوب شوخ و شنگ . دربرهان بهمین معنی آمده ، بر وزن لاله زار بی شاهدی و صاحب فرهنگ رشیدی شاهد ذیل را آورده است :
چو شاپور آمد اندر چاره ٔ کار
دلم را پاره کرد آن پاره ٔکار.
و پیداست که پاره ٔ کار را باید به اضافه خواند نه بر وزن لاله زار.
چو شاپور آمد اندر چاره ٔ کار
دلم را پاره کرد آن پاره ٔکار.
نظامی .
و پیداست که پاره ٔ کار را باید به اضافه خواند نه بر وزن لاله زار.
