پاشنه گاهلغتنامه دهخداپاشنه گاه . [ ن َ / ن ِ ] (اِمرکب ) آنجایی از دوپهلوی اسب که پاشنه ٔ سوار بر آن خورد: مَعدّ؛ پاشنه گاه سوار از اسب . (منتهی الارب ).