پالائیدن

پالائیدن . [ دَ ] (مص ) صافی کردن . صاف نمودن . (برهان ).پالودن . پالیدن . || بیختن : همی پالید خون از حلقه ٔ تنگ زره بیرون برآن گونه که آب نار پالائی به پرویزن . (شهاب مؤید نسفی از المعجم ).
|| ترابیدن . تراویدن . (فرهنگ اسدی ) :
چو آتش برآید بپالاید آب
وز آواز او سر درآید ز خواب .

فردوسی .

چو نم دارجامه که بدهیش تاب
بیفشاریش زو بپالاید آب .

اسدی .

|| زیاده کردن و زیاده شدن . (برهان ).