پالوایهلغتنامه دهخداپالوایه . [ ی َ/ ی ِ ] (اِ) پالوانه . پرستوک . (برهان ) : آب و آتش بهم نیامیزدپالوایه ز خاک بگریزد. عنصری .و رجوع به پالوانه شود.