پانته انلغتنامه دهخداپانته ان . [ ت ِ اُ ] (اِخ ) هیکل مشهور که تقریباً در وسط میدان مارس شهر روم واقع است و بدانجا همه ٔ ارباب انواع را عبادت می کردند و ویپ سانیوس آگریپ پا آنرا با آجر و روپوش مرمر بنا کرد.
