پاچال

پاچال . (اِ مرکب ) گودالی که جولاهان وقت بافتن ، پای در آن آویزند. پاچامه :
بلوح پای و بپاچال و قرقره بکره
بنایژه بمکوک و بتاروپود ثیاب .

خاقانی .

|| گوی که استادان بقال و نانوا و آشپز در آن ایستند و چیزی فروشند. || گودالی که شیر در آن گرد کنند فروختن را.