پاچنگ
لغتنامه دهخدا
پاچنگ . [ چ َ] (اِ مرکب ) دریچه ٔ خرد. پاجنگ . پاژنگ :
مال فرازآری و بکار نداری
تا ببرند از در و دریچه و پاچنگ .
|| پای افزار. کفش . پوزار. پاهنگ .
مال فرازآری و بکار نداری
تا ببرند از در و دریچه و پاچنگ .
ابوعاصم .
|| پای افزار. کفش . پوزار. پاهنگ .