پاگانل

پاگانل . [ ن ِ ] (اِخ ) (کامیل - پیِر - آلکسیس ...) پسر پیِر پاگانل . مولد بسال 1797م .1211/ هَ .ق . در پاریس و وفات در سنه ٔ 1859م .1275/ هَ . ق . به همان شهر. وی نخست وکیل دادگستری بود و سپس منصب قضا یافت و بعد رئیس دبیرخانه ٔ وزارت کشاورزی و بازرگانی شد (1840م .) و از آن پس به مدیریت اداره ٔ کشاورزی رسید و از آثار معروف او: تاریخ فردریک کبیر (1830)و رساله ای در باب تشکیلات سلطنتی ناپلئون (1836) و تاریخ ژزف دوم امپراطور آلمان (1843) و تاریخ اسکاندربرگ (1855) و غیره است .