پدرام شهر

پدرام شهر. [پ ِ ش َ ] (اِخ ) لقبی است که در شاهنامه به ایران داده اند؛ یعنی سرزمین خرم و نیکو و فرخنده :
مهست آن سرافراز پدرام شهر
که با داد او زهر شد پای زهر.

فردوسی .