پراهام
لغت‌نامه دهخدا
پراهام . [ پ َ ] (اِخ ) براهام . نامی است پارسی باستانی و معرب آن ابراهیم است و نام جهودی بود در نهایت سامان و تجمل در زمان بهرام گور و بهرام ، سامان او را تمام بسقائی لنبک نام بخشید. (برهان ). رجوع به داستان بهرام گور با لنبک آبکش در شاهنامه و رجوع به براهام و رجوع به لنبک شود.
