پرتت
لغتنامه دهخدا
پرتت . [ رُ ت ِ ] (فرانسوی ، اِ) (در اصطلاح بانکی مستعمل در فارسی ) اعتراض قانونی بر خودداری از پرداخت سندی که تعهد کرده باشند: چون حواله و سفته ای . و این کلمه اصل کلمه ٔ پرتست باشد که در اصطلاح بانکی و تجاری متداول است . رجوع به پرتست شود.
