پرخار

پرخار. [ پ ُ ] (ص مرکب ) که خار بسیار دارد :
تا بگفتاری پربار یکی نخلی
چون بفعل آئی پرخار مغیلانی .

ناصرخسرو.

اِشواک ؛ اِشاکة؛ پرخار شدن .