پردخت شدن
لغت‌نامه دهخدا
پردخت شدن . [ پ َ دَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) تهی شدن . خالی شدن :
چواز شاه پردخت شد تختگاه
مبادا کلاه و مبادا سپاه .
چو پردخت شد جایگاه نشست
برفتند با زیج رومی بدست .
همی بود تا جای پردخت شد
بنزدیک آن نامور تخت شد.
از آن پس در خوابگه سخت کن
دل از دیدنم پاک پردخت کن .
|| فارغ شدن :
ز کار بزرگان چو پردخت شد [ کیخسرو ]
شهنشاه از آن پس سوی تخت شد.
چواز شاه پردخت شد تختگاه
مبادا کلاه و مبادا سپاه .
فردوسی .
چو پردخت شد جایگاه نشست
برفتند با زیج رومی بدست .
فردوسی .
همی بود تا جای پردخت شد
بنزدیک آن نامور تخت شد.
فردوسی .
از آن پس در خوابگه سخت کن
دل از دیدنم پاک پردخت کن .
اسدی .
|| فارغ شدن :
ز کار بزرگان چو پردخت شد [ کیخسرو ]
شهنشاه از آن پس سوی تخت شد.
فردوسی .
