پرده سرا

پرده سرا. [ پ َ دَ س َ ] (اِ مرکب ) پرده سرای . سراپرده . خانه موقت از خیمه و چادر :
بر در پرده سرای خسرو پیروزبخت
از پی داغ آتشی افروخته خورشیدوار.

فرخی .

|| کنایه از آسمان :
ای هفت مدبر که برین پرده سرائید
تا چند چو رفتید دگر باره بیائید.

ناصرخسرو.

|| حَرَم . || مطرب . (غیاث اللغات بنقل بهار عجم ). و در تتمه ٔ برهان قاطع (به کسر سین ) سازنده . خواننده . مغنی :
مطرب گردون شها پرده سرای تو باد
تشت زر آفتاب فرش سرای تو باد.

سلمان .

و رجوع به پرده سرای شود.