پرستشگر

پرستشگر. [ پ َ رَ ت ِ گ َ ] (ص مرکب ) عابد. پرستنده . || خادم . چاکر. پرستنده :
ترا صدهزاران پرستشگرند
که از وی [ ابن یامین ] در آن کار چابکترند.

شمسی (یوسف و زلیخا).