پرستشگری

پرستشگری . [ پ َ رَ ت ِ گ َ ] (حامص مرکب ) عبادت . حالت و چگونگی و عمل پرستشگر :
هرچه بدهر آدمی است و پری
نیست مگر بهر پرستشگری .
ای به بطالت چو فرومایگان
چند خوری نعمت حق رایگان .

؟

|| خدمت :
پرستشگری راببسته میان
بنزدیک آن تخت شاه جهان .

شمسی (یوسف و زلیخا).