پرشکستگیلغتنامه دهخداپرشکستگی . [پ ُ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) (راه ...) پر از پستی وبلندی . درشتناک . پردست انداز : سه راه نسخت کردند یکی بیابان از جانب دهستان سخت دشوار و بی آب و علف و دو بیشتر درشت و پرشکستگی . (تاریخ بیهقی ).
