پرشیرلغتنامه دهخداپرشیر. [ پ ُ ] (ص مرکب ) (گاو... گوسفند... و نظایر آنها) که شیر بسیار دهد.- پرشیر شدن (... پستان ) ؛ شکر. اشکار. اشتکار. (تاج المصادر بیهقی ).