پرغونه

پرغونه . [ پ َ ن َ / ن ِ ] (ص ) زشت و نازیبا. (جهانگیری ). هر چیز که زشت و نازیبا باشد. (برهان ). فرخچ . (رشیدی ). فرخج . (لغت نامه ٔ اسدی ) (جهانگیری ). || خشن . درشت و ناهموار :
ای پرغونه و باشگونه جهان
مانده من از تو بشگفت اندرا.

رودکی .