پرهوللغتنامه دهخداپرهول . [ پ ُ هََ / هُو ] (ص مرکب ) مهیب . سخت سهمناک . سخت ترس آور : میان دو کوه است پرهول جای نپرد بر آن آسمانش همای .فردوسی .