پرورشگاه
لغتنامه دهخدا
پرورشگاه .[ پ َرْ وَ رِ ] (اِ مرکب ) محل پرورش . آنجا که نگاهدارند و پرورش دهند. آنجا که تربیت کنند :
دو پستان که امروز دلخواه اوست
دو چشمه هم از پرورشگاه اوست .
- پرورشگاه یتیمان ؛ جائی که کودکان یتیم را در آن نگاهداری و پرستاری کنند. دارالایتام .
دو پستان که امروز دلخواه اوست
دو چشمه هم از پرورشگاه اوست .
(بوستان ).
- پرورشگاه یتیمان ؛ جائی که کودکان یتیم را در آن نگاهداری و پرستاری کنند. دارالایتام .