پرپشتلغتنامه دهخداپرپشت . [ پ ُ پ ُ ] (ص مرکب ) که بسیار نزدیک یکدیگر روییده باشد. انبوه . بسیارروییده : موی پرپشت . حاصلی پرپشت . || که فراوان ریزد و دیر پاید: باران پرپشت .
