پرگزند
لغت‌نامه دهخدا
پرگزند. [ پ ُ گ َ زَ ] (ص مرکب ) پرزیان . پرضرر. بسیارغم . بسیاراندوه . پرآسیب . بلا :
همان پرگزندان که نزد تواَند
که تیره شبان اورمزد تواَند
همی داد خواهند تختت بباد
بدان تا نباشی بگیتی تو شاد.
بفرمود [ هرمز پسر نوشروان ] تا نامه ٔ پندمند
نبشتند نزدیک آن پرگزند [ ساوه شاه ] .
بگرگین یکی بانگ برزد بلند
که ای بدکنش ریمن پرگزند.
چو آید بدان مرز بندش کنید
دل شادمان پرگزندش کنید.
سخن رفت چندی ز افسون و بند
ز جادو و آهرمن پرگزند.
بدو گفت زین شوم ده پرگزند
کدام است آهرمن زورمند.
همه پادشاهی شود پرگزند
اگر شهریاری نباشد بلند.
بپرسید دانش کرا سودمند
کدام است بی دانش پرگزند.
بسی بسته و پرگزندان بدند
بدین شهر با او بزندان بدند.
چنین پرگزندی دلیر و جوان
میان شبستان نوشین روان .
گر آری بکف دشمن پرگزند
مکش در زمان بازدارش به بند.
همان پرگزندان که نزد تواَند
که تیره شبان اورمزد تواَند
همی داد خواهند تختت بباد
بدان تا نباشی بگیتی تو شاد.
فردوسی .
بفرمود [ هرمز پسر نوشروان ] تا نامه ٔ پندمند
نبشتند نزدیک آن پرگزند [ ساوه شاه ] .
فردوسی .
بگرگین یکی بانگ برزد بلند
که ای بدکنش ریمن پرگزند.
فردوسی .
چو آید بدان مرز بندش کنید
دل شادمان پرگزندش کنید.
فردوسی .
سخن رفت چندی ز افسون و بند
ز جادو و آهرمن پرگزند.
فردوسی .
بدو گفت زین شوم ده پرگزند
کدام است آهرمن زورمند.
فردوسی .
همه پادشاهی شود پرگزند
اگر شهریاری نباشد بلند.
فردوسی .
بپرسید دانش کرا سودمند
کدام است بی دانش پرگزند.
فردوسی .
بسی بسته و پرگزندان بدند
بدین شهر با او بزندان بدند.
فردوسی .
چنین پرگزندی دلیر و جوان
میان شبستان نوشین روان .
فردوسی .
گر آری بکف دشمن پرگزند
مکش در زمان بازدارش به بند.
اسدی .
