پس خورلغتنامه دهخداپس خور. [ پ َ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) آنکه بازمانده ٔ غذای دیگران خورد. || (ن مف مرکب ) مخفف پس خورده یا بازمانده یا فضله ٔ طعام و غذا. سُؤر.