پشت پلنگ

پشت پلنگ . [ پ ُ پ َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ابلق است :
از سبزه زمین بساط بوقلمون شد
وز میغ هوا به صورت پشت پلنگ .

منوچهری .