پنبه نهادن

پنبه نهادن . [ پَم ْ ب َ / ب ِ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) قرار دادن پنبه در جامه یا جز آن :
بجذب امر کشی حرف از زبان سکوت
بدست نهی نَهْی ْ پنبه در دهان صدا.

ظهوری (از آنندراج )

|| کنایه از فریب دادن باشد. (برهان قاطع) (رشیدی ). || کنایه از راضی ساختن کسی در امری . (برهان قاطع). || کنایه از روانه کردن کسی بجائی . (برهان قاطع) :
سایه را پنبه برنه احمدوار
تا شود ابر سایبان خلوت .

خاقانی .

عقل جولاهی است زودش پنبه نه منصوروار
تا چه خواهی کرد این اشتردل جولاه را.

مولوی (از فرهنگ رشیدی ).