پهر
لغتنامه دهخدا
پهر. [ پ َ ] (اِ) یک حصه از چهار حصه ٔ روز و چهار حصه ٔ شب و بیشتر در تداول مردم هندوستان باشد. (از برهان ). بهر :
چو پهری ز تیره شب اندر چمید
که آن نام در پیش یزدان خمید.
چو پهری ز تیره شب اندر چمید
که آن نام در پیش یزدان خمید.
فردوسی (از جهانگیری ).