پهلوشکاف
لغت‌نامه دهخدا
پهلوشکاف . [ پ َ ش ِ ](نف مرکب ) که پهلو شکافد. درنده ٔ پهلو :
چو فردا علم بر کشد بر مصاف
خورد شربت تیغ پهلو شکاف .
بمقراضه ٔ تیر پهلو شکاف
بسی آهو افکنده با نافه ناف .
چو فردا علم بر کشد بر مصاف
خورد شربت تیغ پهلو شکاف .
نظامی .
بمقراضه ٔ تیر پهلو شکاف
بسی آهو افکنده با نافه ناف .
نظامی .
