پوره
لغت‌نامه دهخدا
پوره . [ رَ / رِ ] (اِ) پور. پسر :
خرد پوره ٔ آدم چه خبر دارد ازین دم
که من از جمله ٔ عالم به دو صد پرده نهانم .
|| بچه ٔ ملخ . || تخم ملخ . پور ملخ . رجوع به پور ملخ شود. || تنه ٔ درخت . (برهان ). جِذع . و تنه ٔ درخت خرما را عرب جذع گوید. ودر بعض لغت نامه ها به پوره معنی سر درخت داده اند. || بزبان هندی بمعنی تمام باشد. (برهان ). || فضول افیون پس از سوختن آن برای کشیدن و آن غیر از شیره و سوخته ٔ تریاک است .
خرد پوره ٔ آدم چه خبر دارد ازین دم
که من از جمله ٔ عالم به دو صد پرده نهانم .
مولوی (کلیات بیت 16918).
|| بچه ٔ ملخ . || تخم ملخ . پور ملخ . رجوع به پور ملخ شود. || تنه ٔ درخت . (برهان ). جِذع . و تنه ٔ درخت خرما را عرب جذع گوید. ودر بعض لغت نامه ها به پوره معنی سر درخت داده اند. || بزبان هندی بمعنی تمام باشد. (برهان ). || فضول افیون پس از سوختن آن برای کشیدن و آن غیر از شیره و سوخته ٔ تریاک است .
