پوفلغتنامه دهخداپوف . [ ف ف ] (اِ صوت ) حکایت آواز دمیدن هوا با لبهای به هم آمده بر چیزی گرم . || (اِ) در زبان کودکان شیرخواره هر خوردنی و آشامیدنی گرم چون آش و پلو و چای و جز آن . بوف . بوفه . پوفه .
