پپن

پپن . [ پ ِ پ َ ] (اِخ ) ملقب به قصیر پسر شارل مارتل . نخستین پادشاه فرانسه از سلسله ٔ کارُلنژی است (رجوع به کارلنژیان شود). که بسال 714م .95/ هَ . ق . در ژوپیی از اعمال بلژیک ولادت یافت و بسال 768م .150/ هَ . ق . در سَن دُنیس درگذشت . وی مردی قصیرالقامه بود و بهمین سبب نیز قصیر لقب یافته است اما نیروئی خارق العاده داشت . اندکی پیش از فوت پدر خویش بحکومت نوستری و بورگنی و پروانس رسید و از دو برادر وی یکی موسوم به کارلمان بر اُسترازی حکومت یافت و دیگری موسوم به گریفون بر آنان بشورید و مغلوب شد. از این پس وی با قوم آکیتن و آلامان و باوار و ساکسن جنگید. در سال 751 م . بحمایت پاپ به پادشاهی فرانسه شناخته شد. پپن پس از ازدواج با برث از او دو پسر آورد یکی بنام شارلمانی و دیگری بنام کارلمان .