پژوهش

پژوهش . [ پ ِ / پ َ هَِ ] (اِمص ) اسم مصدر پژوهیدن . عمل پژوهیدن . پژهش . پی جوئی . جویائی . بازجستن . جستجو. بازجوئی . بازجست . فحص . تفحص . بحث . تجسس . رسیدگی . بررسیدن . تحقیق . استفسار. تتبع. تنقیب . تَفقه . تَعرّف . تَفقد :
اگر روزی از تو پژوهش کنند
همه مردمانت نکوهش کنند.

ابوشکور.

دو دیگر که در جای ننگ و نبرد
پژوهش نجویند مردان مرد.

فردوسی .

نه از پاک یزدان نکوهش بود
نه شرم از یلان چون پژوهش بود.

فردوسی .

ز کردار خوب ار پژوهش بود
ترا این ستایش نکوهش بود.

فردوسی .

همی جان من در نکوهش نهی
چرا دل نه اندر پژوهش نهی .

فردوسی .

پژوهش نمای و بترس از کمین
سخن هرچه باشد بژرفی ببین .

فردوسی .

جز از موی بر وی نکوهش نبود
بدی دیگرش را پژوهش [ کذا ] نبود.

فردوسی .

بپرسید کار سپه شاه ازوی
چنین گفت کای شه پژوهش مجوی [ کذا ] .

اسدی (گرشاسب نامه ص 219).

پژوهش کنان پهلوان بلند
چه مردی ، بدو گفت ، سال تو چند؟.

اسدی (گرشاسب نامه ص 233).

بجز بخدمت تو بنده التجا نکند
به هر کجا که پژوهش رود به اصل و نژاد .

کمال اسماعیل .

|| سرپرستی . تیمار :
بدین بندگان نیز کوشش نبود
هم از شاه ما را پژوهش نبود.

فردوسی .

|| بازپرسی . مؤاخذه . عِقاب :
بدین گیتی اندر نکوهش بود
بروز شمارت پژوهش بود.

فردوسی .

|| جاسوسی . خبرچینی .
- پژوهش حال ؛ استفسار حال . احوالپرسی . استعلام حال .