ترجمه مقاله

پکوک

لغت‌نامه دهخدا

پکوک . [پ َ ] (اِ) پتک آهنگران باشد و بعربی مطراق خوانند. (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری ). || تکیه گاه چوبین که بر کنار بام نصب کنند و آنرا بعربی محجر خوانند. (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری ). طارمی . نرده ٔ چوبین که بر کنار بام و صفه و ایوان سازند تا کس نیفتد. || عمارت عالی . (فرهنگ جهانگیری ).
ترجمه مقاله