پگه خیزی

پگه خیزی . [ پ َ / پ ِ گ َ ] (حامص مرکب ) مخفف پگاه خیزی . سحرخیزی . بُکور :
چون غراب اندر پگه خیزی علم بیرون زنیم
سوی طاوسان بستانی هزار آوا و من .

اثیر اخسیکتی .

بخت بیدارت خراسان سحرگه خیز را
ازپگه خیزی که هست از چشم صبح انداخته .

انوری .

آنکه چون صبح از پگه خیزی
در دل از مهر حق چراغ افروخت .

ابن یمین (از فرهنگ شعوری ).