پگولغتنامه دهخداپگو. [ پ ِ ] (اِخ ) پایتخت قدیم مملکتی بهمین نام در بیرمانی . دارای 14هزار تن سکنه . اکنون ناحیه ای است از بیرمانی که مرکز آن رانگون است .