پیاده ٔ قاضی
لغتنامه دهخدا
پیاده ٔ قاضی . [ دَ / دِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مأمور احضار. ابومریم . فراش احضار قاضی :
چون پیاده ٔ قاضی آمد این گواه
که همی خواند ترا تا حکم گاه .
نیز رجوع به پیاده شود.
چون پیاده ٔ قاضی آمد این گواه
که همی خواند ترا تا حکم گاه .
مولوی .
نیز رجوع به پیاده شود.