پیته

پیته . [ ت َ / ت ِ ] (اِ) یک قطعه ٔ کوچک جداشده از جامه ٔ مندرس و این در طالقان قزوین معمول است و در درکه ٔ تهران . خرقه . کهنه . لته . لقمه . ژنده . فلرز. فلرزنگ . جنده . جرِ و جِنده (در تداول مردم قزوین ). جندره . رکو. قطعه ٔ جداکرده از جامه ٔمندرس و فرسوده . || کهن . دیرینه : پیته کت ؛ کت کهنه . کلمه ٔ پیته با این معانی در مازندران معمول است و در درکه ٔ نزدیک اوین بشمال غربی تهران نیز. || لقمه . نواله . تکه . پیتی . پیچی (در تداول مردم قزوین ). هر تکه از طعام که یک بار بدهان فرونهند. || فتیله ٔ چراغ . (شعوری ج 1 ص 262).