پیخستن

پیخستن . [ پ َ / پ ِ خ ُ / خ ُ ت َ / ت ِ ] (مص مرکب ) خستن با پای . به لگد کوفتن . لگدمال کردن . پایمال کردن . پی سپر کردن . پاسپر کردن . بپای خستن . کوفتن بپای و نرم کردن . پیخوستن :
کوفته را کوفتند و سوخته را سوخت
وین تن پیخسته را بقهر بپیخست .

کسائی .

|| درمانده کردن . بتعب انداختن :
شادی و بقا بادت وزین بیش نگویم
کاین قافیه ٔ تنگ مرا نیک بپیخست .

عسجدی .