پیدائی
لغتنامه دهخدا
پیدائی . [ پ َ / پ ِ ] (حامص ) حالت و چگونگی پیدا. ظهور. مقابل نهان . وضوح . روشنی . استبانت . ابانت . آشکاری . ذیوع . شهود. هویدائی . مقابل پنهانی :
زش ازو پاسخ دهم اندر نهان
زش به پیدائی میان مردمان .
بوقتی کز شرف گویند با خورشید همتائی
دل سلطان نگهداری بپنهانی و پیدائی .
چون بند کرد در تن پیدائی
این جان کارجوی نه پیدا را.
جان ز پیدائی و نزدیکیست گم
چون شکم پرآب و لب خشکی چو خم .
شرع ؛ پیدائی و راه دین . || بداهت .
زش ازو پاسخ دهم اندر نهان
زش به پیدائی میان مردمان .
رودکی .
بوقتی کز شرف گویند با خورشید همتائی
دل سلطان نگهداری بپنهانی و پیدائی .
فرخی .
چون بند کرد در تن پیدائی
این جان کارجوی نه پیدا را.
ناصرخسرو.
جان ز پیدائی و نزدیکیست گم
چون شکم پرآب و لب خشکی چو خم .
مولوی .
شرع ؛ پیدائی و راه دین . || بداهت .