پیداگردیدن

پیداگردیدن . [ پ َ / پ ِ گ َ دی دَ ] (مص مرکب ) علن . علانیة. عُلون . (منتهی الارب ). پیدا شدن . آشکار شدن :
یکی اژدها گشت پیدا ز راه
بکردش بما روز روشن سیاه .

فردوسی .

بیدار چو شیداست بدیدار ولیکن
پیدا بسخن گردد بیدار ز شیدا.

ناصرخسرو.

تاغمی پنهان نباشد رقتی پیدا نگردد
هم گلی دیده است سعدی تا چو بلبل میخروشد.

سعدی .

چون واقعه پیدا گردد، دلها بجانب وی مایل باشد. (مجالس سعدی ). اشراع ؛ پیداو ظاهر گردانیدن راه را. (منتهی الارب ).