پیروزه قبا
لغتنامه دهخدا
پیروزه قبا. [ زَ / زِق َ ] (اِ مرکب ) قبای برنگ فیروزه . آبی . کبود. || (ص مرکب ) دارای قبای فیروزه رنگ :
خوش است بدیدار شما عالم ازیرا
حوران نکوطلعت و پیروزه قبائید.
خوش است بدیدار شما عالم ازیرا
حوران نکوطلعت و پیروزه قبائید.
ناصرخسرو.