پیروزه چشملغتنامه دهخداپیروزه چشم . [ زَ / زِ چ َ ] (ص مرکب ) دارای چشمی برنگ فیروزه . کبود. آبی : همه سرخ رویند و پیروزه چشم ز شیران نترسند هنگام خشم .نظامی .