پیش آوریدن

پیش آوریدن . [ وَ دَ ] (مص مرکب ) پیش آوردن . برابر آوردن . نزدیک آوردن . به حضور آوردن :
یک آهوست خوان را که ناریش پیش
چو پیش آوریدی صد آهوش بیش .

ابوشکور.

یکی شاره سربند پیش آورید
شده تار و پود اندرو ناپدید.

فردوسی .

رجوع به پیش آوردن شود. || اظهار کردن :
نبایستی تو گفتاری شنیدن
چو بشنیدی به پیشم آوریدن .

فخرالدین اسعد (ویس و رامین ).