پیغمبرزاده
لغت‌نامه دهخدا
پیغمبرزاده . [ پ َ / پ ِ غ َ ب َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) فرزند پیغمبر. اولاد رسول . ج ، پیغمبرزادگان : زکریا در محراب نشسته بود، و بنی اسرائیل و علماء و پیغمبرزادگان نشسته بودند. (قصص الانبیاء ص 203). گفت ای فرعون دست از بنی اسرائیل بدار و ایشان را زحمت مده و ببندگی مدار که ایشان آزادند و پیغمبرزادگانند. (قصص الانبیاء ص 99).
