پیل فکن

پیل فکن . [ ف ِ ک َ ] (نف مرکب ) که فیل افکند. که فیل را تواند برتافتن از نیرومندی . که با پیل برآیدو او را پست کند از بس زورمندی و قدرت :
شیربچه گر بزخم مور اجل رفت
پیل فکن شیر مرغزار بماناد.

خاقانی .