پیمان بستن
لغت‌نامه دهخدا
پیمان بستن . [ پ َ / پ ِ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) عهد کردن . عهد بستن . مناحدة. انتذار. (منتهی الارب ) :
هم ایدون ببستند پیمان برین
که گر تیغ دشمن بدرد زمین .
ببستند پیمان و عهدی تمام
بشاهی برو کرد کیهان سلام .
اگر قیصر روم پیمان شکست
ابا خسرو آنگه که پیمان ببست .
بخت با ملک میر پیمان بست
برمگرداد بخت ازین پیمان .
بسته سعادت همیشه با وی پیمان .
ابوحنیفه ٔ اسکافی (از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 650).
به دست گیرم آنچه را با خدای پیمان بسته ام برآن . (تاریخ بیهقی ).
به آیین پیمانش با او ببست
بپیوند بگرفت دستش بدست .
و حق تعالی از پیغمبران خود عهد گرفت و پیمان بست . (قصص الانبیاء ص 31).
در ازل بود که پیمان محبت بستند
نشکند مرد اگرش سر برود پیمان را.
توان جام بزم اجل را شکست
به دستی که پیمان به پیمانه بست .
نگه کن دولت و فرمان او را
که دولت بست با فرمانش پیمان .
هم ایدون ببستند پیمان برین
که گر تیغ دشمن بدرد زمین .
فردوسی .
ببستند پیمان و عهدی تمام
بشاهی برو کرد کیهان سلام .
فردوسی .
اگر قیصر روم پیمان شکست
ابا خسرو آنگه که پیمان ببست .
فردوسی .
بخت با ملک میر پیمان بست
برمگرداد بخت ازین پیمان .
فرخی .
بسته سعادت همیشه با وی پیمان .
ابوحنیفه ٔ اسکافی (از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 650).
به دست گیرم آنچه را با خدای پیمان بسته ام برآن . (تاریخ بیهقی ).
به آیین پیمانش با او ببست
بپیوند بگرفت دستش بدست .
اسدی .
و حق تعالی از پیغمبران خود عهد گرفت و پیمان بست . (قصص الانبیاء ص 31).
در ازل بود که پیمان محبت بستند
نشکند مرد اگرش سر برود پیمان را.
سعدی .
توان جام بزم اجل را شکست
به دستی که پیمان به پیمانه بست .
ظهوری (از آنندراج ).
نگه کن دولت و فرمان او را
که دولت بست با فرمانش پیمان .
ظهوری (از آنندراج ).
