پینکلغتنامه دهخداپینک . [ ن َ ] (اِ مصغر) در تداول عامیانه ٔ زنانه ، پیشانی خرد. پیشانی ناچیز. || مجازاً، بخت : این پینک بسوزد؛ این بخت منست که موجب اینهمه مصیبت هاست .
