پیکرشکنلغتنامه دهخداپیکرشکن . [ پ َ /پ ِ ک َ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) که پیکر شکند : ز پولاد پیکان پیکرشکن تن کوه لرزنده بر خویشتن .نظامی .