چادرنشین

چادرنشین . [ دَ / دُ ن ِ ] (نف مرکب ) صحرانشین . بادیه نشین . اهل وَبرَ. و بری . بَدَوی . مقابل شهرنشین و دِه نشین .مقابل تخته قاپو. || کنایه از طوایف و قبایلی که زندگی ایلی دارند و همه ٔ فصول سال را در بیابان و زیر چادر بسر میبرند و غالباً بکار گله داری و گوسفندچرانی مشغولند و در طلب آبشخور اغنام و احشام خود از نقطه ای بنقطه ای میروند و ییلاق قشلاق میکنند.