چاربیخ

چاربیخ . (اِ مرکب ) اصول اربعه . چهار ریشه و آن ریشه ٔ خطمی و رازیانه و کرفس و کَبَر باشد. بیخ کاسنی و بیخ رازیانه و بیخ کبر و بیخ کرفس را گویند. (برهان ) (آنندراج ). || (ص مرکب ) دارای چهار ریشه . چارریشه . چاراصل :
درختی است شش پهلو و چاربیخ
تنی چند را بسته بر چارمیخ .

نظامی (شرفنامه ص 89).

|| کنایه است از چار عنصر. (برهان ).